An Thes Na Fygeis

Ποτέ δεν είπα στ' αλήθεια πόσο σε θέλω
Ούτε τισ νύχτεσ για σένα πωσ ξενυχτώ
Μοιάζει η αγάπη να ‘ναι το μυστικό
Αυτό που με πεθαίνει
Αυτό που μ' ανασταίνει

Αν θεσ να φύγεισ θα περιμένω
Αν θεσ να μείνεισ θα μείνω κι εγώ
Αν θεσ να παίξεισ θα σε παίξω
Θα ‘μαι για σένα πάντα εδώ

Πάντα κρατούσα κρυμμένο πόσο ανάγκη σε είχα
Και πωσ μεσ στα όνειρά μου σ' είχα για φυλαχτό
Πεθαίνω μεσ στα υπόγεια που με κλείνει η καρδιά σου
Μα πάντα επιμένω
Όσο κι αν υποφέρω