ความเหงาที่ไม่มีใครเข้าใจ
แม้มีเธอเดินข้างกัน
แม้ยังจับมือกันเหมือนเคย
แม้กายก็ยังสัมผัส
แต่ไม่รู้ทำไมไม่เคยอุ่นหัวใจ
อย่างกับชีวิตยังคงเติมไม่เต็ม
ถึงเธอจะบอกรักกัน
ฉันเองที่ไม่เคยแน่ใจ
ว่าเธอคือคนที่ใช่
ผิดมากไหมที่ใจกลับคิดอย่างนี้ไป
อยากจะหยุดคิดก็ยังห้ามไม่ไหว
ก็เหงาและเหมือนไม่มีใคร
กอดเธอไว้ก็ยังคงคล้ายตัวคนเดียว
ก็เหงาใจและคิดถึงไออุ่น
จากคนไหนสักคนที่ฉันไม่แน่ใจ
ไม่รู้เลย
ฉันได้แต่เตือนหัวใจ
ว่าเธอนี่ไงที่ต้องการ
แต่หัวใจไม่เคยรู้สึกอย่างคำนั้น
จนเกินจะไปขัดขืนมัน
อยากจะหยุดคิดก็ยังห้ามไม่ไหว
ก็เหงาและเหมือนไม่มีใคร
กอดเธอไว้แต่ยังคงคล้ายตัวคนเดียว
ก็เหงาใจและคิดถึงไออุ่น
จากคนไหนสักคนที่ฉันไม่แน่ใจ
ไม่รู้เลย
ก็เหงาและเหมือนไม่มีใคร
กอดเธอไว้ก็ยังคงคล้ายตัวคนเดียว
ก็เหงาใจและคิดถึงไออุ่น
จากคนไหนสักคนที่ฉันไม่แน่ใจ
ก็เหงาและเหมือนไม่มีใคร
กอดเธอไว้แต่ยังคงคล้ายตัวคนเดียว
ก็เหงาใจและคิดถึงไออุ่น
จากคนไหนสักคนที่ฉันไม่แน่ใจ
ไม่รู้เลย
