Dumanlı Sevda

Cem Belevi

Ah birisi gidiyor yüreğimi yakıyor
Herşeyimi verirdim ben uğruna
Söndürüyor feneri gemileri yakıyor
Bu gidişi yediremedim gururuma

Saf yüreğinden kendiliğinden
Dön geri döneceksen
Herşeyi derler ele inanma
Bize şans vereceksen

Ben kan kussam belli etmem
Tebessüm eksiltmem
Acım içime akar yüzüm düşmez
Başımı öne eğmem

Bütün gece kanar, solumda yara var
Ne gelen anlar, ne giden anlar
Başımda bi bela, dumanlı sevda
Hiç üzülmezdim bir zamanlar

Ah birisi gidiyor yüreğimi yakıyor
Herşeyimi verirdim ben uğruna, ben uğruna

Saf yüreğinden kendiliğinden
Dön geri döneceksen
Herşeyi derler ele inanma
Bize şans vereceksen

Ben kan kussam belli etmem
Tebessüm eksiltmem
Acım içime akar yüzüm düşmez
Başımı öne eğmem

Bütün gece kanar, solumda yara var
Ne gelen anlar, ne giden anlar
Başımda bi bela, dumanlı sevda
Hiç üzülmezdim bir zamanlar

Cem Belevi