Metropol Hikayesi

Her sabah aynı mutsuzlukla uykusuz uyanmak...
Belki bi'şeyler atıştırıp kalabalığa karışmak...
Daha fazlası için çalışıp ömrümü harcamak...
Akşama korkunç trafikte otobüste uyuklamak...

Dünyayı durdur.... o Tanrım...
Durdur... Durdur durdur beni durdur... Tanrım!
Durdur durdur dünyayı durdur...
Durdur durdur insanları durdur...
Durdur durdur zamanı durdur...
Durdur durdur herşeyi durdur....

Aşk denen şey halüsinasyon, gerçek olan enflasyon...
Gülümsemeyi unutmuş insanlarla, her hikaye mutsuz son...
Aslında bir hikaye bilirdim... Pembe panjurlar ve bir küçük ev...
İçinde çocuklar... Kes bu kadar... Yeter bu kadar...

Dünyayı durdur... Durdur durdur beni durdur Tanrım...
Durdur... Durdur durdur beni durdur... Tanrım!
Durdur durdur dünyayı durdur...
Durdur durdur insanları durdur...
Durdur durdur zamanı durdur...
Durdur durdur herşeyi durdur....