Kanarım
Her sabah uyanınca güne
Simsiyah bir yalanın üstünde
Büyük büyük, beton beton, duvar duvar
Sessizlik, sessizlik, sessizlik içinde
Boynuma dolayınca zaman
Ayrılığın o soğuk iplerini
Kalın kalın, düğüm düğüm, boğum boğum
Sarar beni yalnızlık, yalnızlık, yalnızlık elinde
Bir gün solar, bir gün açarım
Kendim düşer, kendim kalkarım
Sessizce ağlar, sessizce susarım
Susarım, susarım, susarım, susarım
Bir gün ölür, bir gün yaşarım
Kendim söner, kendim yanarım
Sessizce vurulur, sessizce kanarım
Kanarım, kanarım, kanarım, kanarım
Yalan dolan sağım solum
Kırık dökük elim kolum
Duruyorum, duruyorum bir yerde
Bir gün solar, bir gün açarım
Kendim düşer, kendim kalkarım
Sessizce ağlar, sessizce susarım
Susarım, susarım, susarım, susarım
Bir gün ölür, bir gün yaşarım
Kendim söner, kendim yanarım
Sessizce vurulur, sessizce kanarım
Kanarım, kanarım, kanarım, kanarım
Bir gün solar, bir gün açarım
Kendim düşer, kendim kalkarım
Sessizce ağlar, sessizce susarım
Susarım, susarım, susarım, susarım
Bir gün ölür, bir gün yaşarım
Kendim söner, kendim yanarım
Sessizce vurulur, sessizce kanarım
Kanarım, kanarım, kanarım, kanarım
Sessizce ağlar, sessizce susarım
Susarım, susarım, susarım, susarım
Sessizce vurulur, sessizce kanarım
Kanarım, kanarım, kanarım, kanarım
Sessizce vurulur, sessizce kanarım
Kanarım, kanarım, kanarım, kanarım
