สุดสายปลายรุ้ง [สินจัย หงษ์ไทย]
แห่งไหนไกลสุดขอบสายรุ้ง
โอ้ฟ้าไกลเปรียบเหมือนดัง
ที่เราเคยฝันไป
อยู่ในใจเสรี
แห่งไหนไกลสุดขอบสายรุ้ง
ฟากฟ้าครามและงดงาม
ด้วยแสงทองของความ
ที่จริงใจนิรันดร์
ฉันอยากสัมผัส
ละอองของดาว
พรางพราวนภา
เหนือปุยเมฆไกล
ไกลโพ้นโลก
ไล่โศกมลาย
เคล้ากับสายลม
พร่างพรมละออง
ของความเข้าใจ
รวมใจเราสองมั่น
แห่งนั้นเราจะโบกปีกบิน
ข้ามรุ้งงาม
ไม่ท้อยามยากอันแสนทุกข์ทน
จะฝ่าทนข้ามไป
