Hepimiz Gib
Can Ozan Ozcelik
Loş ışıkları olan
Boş bir sokakta
Issızlığın ortasında
Herkes uykuda
Uyandırma, uyanma
Sessizce etrafını
Sarmış gölgeler
Bomboş koridorlarda
Sana eşlik ederler
Yalnız kalma diye
Korkutur seni
O geçmişin silüetleri
Sonra fark edersin
Onlar sokak köpekleri
Biraz sevgi, tüm dertleri
Hepimiz gibi
Hepimiz gibi
Ah, ah ah
Hep peşindedir
O bastırılmış duygular
Saklandığın yatağında
Gelip, bulur seni
Dönüp de kaçamazsın
Ruhunun uçsuz, bucaksız
Denizinde
Savaştığın anlamsız
İkilemlerinle
Yavaşça sızarsın
Hepimiz gibi
Hepimiz gibi
Ah, ah ah
Hepimiz gibi
