Xilia Xronia

Για σένα πού 'γινεσ τα λόγια σ' ένα στίχο
Για μένα πού 'γραψα τι νιώθω στο χαρτί
Πεσ μου τι έμεινε και τι να τραγουδήσω
Δώσ' μου δυο λέξεισ για να λύσω τη σιωπή

Μα όταν περάσουν χίλια χρόνια
Ποιοσ θα θυμάται πια για μασ
Θά 'σαι τραγούδι ξεχασμένο
Θά 'μαι φωνή τησ μοναξιάσ

Μα όταν περάσουν χίλια χρόνια
Ποιοσ θα πονάει πια για μασ
Ένα παλιό τραγούδι θα 'σαι
Θα 'μαι φωνή τησ μοναξιάσ

Εσύ που χάρισεσ μια στάλα την ελπίδα
Εγώ που χάθηκα να ζω για μια στιγμή
Παντού σε έψαξα χαμένη μου πατρίδα
Μα έμεινα εδώ να ξεθωριάζω το γιατί

Μα όταν περάσουν χίλια χρόνια
Ποιοσ θα θυμάται πια για μασ
Θα 'σαι τραγούδι ξεχασμένο
Θα 'μαι φωνή τησ μοναξιάσ

Μα όταν περάσουν χίλια χρόνια
Ποιοσ θα πονάει πια για μασ
Ένα παλιό τραγούδι θα 'σαι
Θα 'μαι φωνή τησ μοναξιάσ

Για σένα που 'γινεσ τα λόγια σ' ένα στίχο