Bałtyk [Albu]

Może to był sierpień, noc się mieszała z dniem
Słońce rysowało mi na twarzy twój cień
Ty milczałeś

Lodowaty Bałtyk nas kołysał do snu
Fale odbijały echo zbyt dużych słów
Niewypowiedzianych

Łapię każdy szept
Który z twoich ust wypływa
Ale nie do mnie
Cisza budzi gniew
Tym milczeniem mnie dobijasz

Tak mało mnie przy tobie jest
Tak bardzo nie wiem jak
Rozmawiać z tobą byś usłyszał mnie
Jak drzewo rodzę się na nowo
W cyklu przemian trwam
A może tylko miłość zmienia się

Tydzień za tygodniem lato minęło znów
W oczach zimne ognie, serce chłodne jak lód
Roztapiam

Chwile jak przebłyski kiedy otwierasz się
Czasem gdy to złapię w locie całuje Cię

Tak mało mnie przy tobie jest
Tak bardzo nie wiem jak
Rozmawiać z tobą byś usłyszał mnie
Jak drzewo rodzę się na nowo
W cyklu przemian trwam
A może tylko miłość zmienia się

Uuuuuu
Zmienia się
Uuuuuu

Tak mało mnie przy tobie jest
Tak bardzo nie wiem jak
Rozmawiać z tobą byś usłyszał mnie
Jak czarna chmura co nad taflą wody niesie sztorm
Tak może nasza miłość kończy się