Νεφερτίτη

Είμαι ο θεός του φωτός όσο ο κύκλος της ζωής κρατά
Ο δημιουργός των πάντων
Λαθών και σωστών καλών και κακών ζώντων και νεκρών και μόνο με ‘να τα πτηνά
Μόνο με ένα είδος συγγενεύω
Καλησπέρα Ραα
Λευκό γεράκι απ' την δύση ανατήλλω
Στο ένα μάτι μου έχω την Σελήνη στο άλλο τον ηλιο
Οι Αιγύπτιοι ετοιμολογικά ταύτισαν το όνομα μου με τον ουρανό
Για αυτό τα νέφη περικλείω
Κόσμος κοιλά σύμφωνα με την βούληση μου
Χωρίς να με ξέρουν χωρίς να ακούνε την φωνή μου
Τελευταία νιώθω πως γερνάω και από τα χρυσαφένια χέρια
Φεύγει το σκήπτρο και η δύναμη μου
Τον πατέρα μου οντότητα του χάους εν ονόματι Νουν
Παρακάλεσα να βοηθήσει
Και αφού υποκλίθηκε στα θαυμαστά μου έργα
Πρότεινε μια ανθρώπινη καταστροφή για λύση
Μετά από απόφαση μεγάλη
Έστειλα στους κατοίκους τον οφθαμο μου μέσα από την μορφή της Άθωρ
Ή εμοδιψούσε ή καταστασπάραζε ανθρώπους για μερόνυχτα
Όσα μερόνυχτα στίχους γράφω
Ο αφανισμός σας ήταν βέβαιος επώδυνος ακέραιος
Ήταν θέμα ημερών νομίζω
Μέσα μου όμως είχα πάντα κάτι ανθρώπινο
Που με έκανε σωτήριο σχέδιο να επινοήσω
Εφτά χιλιάδες πιθάρια ένα ένα κάθε πιθάρι
Γέμισα με μπύρα από κριθάρι
Μπύρα βαμμένη με κόκκινο χρώμα
Σαν αίμα στο μάτι στο στόμα ύστερα τα έριξα στο χώμα
Η θεά τα ‘πιε γουλιά γουλιά
Και ζαλίστηκε μέθυσε κοιμήθηκε μετά
Ξέχασε τον στόχο και γι' αυτό ζείτε ακόμα
Χάρη στον θεό που είδε στην έρημο να πετά

Από την άλλη Ο ανθρώπινος

Είμαι ο θεός του εαυτού μου
Ή ο θεός του τίποτα
Ο δημιουργός ηλίθιων γραπτών που σύνθεσα
Ότι γράφω είναι ή αλήθεια ή απάτη
Παραδόξως όμως όλα θα σημαίνουν κάτι
Καιροί που βασίλευα και τα χρόνια τα καλά μου
Όταν είχα την παιδική αθωότητα μου
Όταν έχασα την δύναμη το κύρος μου
Όταν είδα με άλλη οπτική τους γύρω μου
Δεν έχω πατέρα τον Νουν
Έχω χέρια που πατέρα περήφανο να σε κάνουν προσπαθούν
Δεν τα καταφέρνουν και πολύ μα σε αυτά πιστεύω
Γιατί μόνο αυτά με υπακούν
Ποίηση σε άλλο βαθμό και σε άλλο στάδιο
Σήμερα το ακούς το γράφω αύριο
Ο αφανισμός των ανθρώπων μπορώ να πω ότι σημαίνει την προσπάθεια να μείνω ο ίδιος άνθρωπος εν μέρει
Κ' η προσπάθεια καλά κρατεί
Όσο για αμφισβήτηση αναμφισβήτητα δεν σταματά
Βοηθός στον αφανισμό ήτανε η Άθωρ
Βοηθός στην απομόνωση η μοναξιά
Αλληγορικά συνεχίζοντας κάτοικοι ταυτίζονται με όλα εκείνα που σταδιακά παράτησα
Φίλοι που ήταν ανεπαρκείς
Θηλυκά που απλά μετάνιωσα που αγάπησα
Τα πιθάρια είναι τα κουπλέ μου
Αίμα είναι κάθε πικρά μας μεμονωμένη
Όσο για την μπύρα δεν υπάρχει αμφιβολία
Κάθε μου μεθύσι που στα πόδια σου με σέρνει