Dilima

Ολα ξεκινάν' απ' το φαϊ και απ' τον ύπνο
Γι' αυτό να τρως καλύτερα και να κοιμάσαι Νίκο
Γι' αυτό έβαλα κάτω απ'το πάπλωμα και αυτό τον στίχο
Και έβγαλα τα λάθη μου και τα έφερα για δείπνο
Αυτό σημαίνει αυτό σημαίνει θα 'μαι πίσω
Κι αν κάποτε λείπω θα ακούς τον ήχο τον κρύο τούτο ήχο
Για αυτό ποτέ δεν έκανα το καλοκαίρι φίλο
Γιατί δεν εμπιστεύομαι τον ήλιο
Ήλιος αυτήν τη λέξη δεν μπορώ να την προφέρω
Απ'την πρώτη μέρα που τη διάβασα το ξέρω
Και είναι 10 λέξεις που της μοιάζουν αλλα εγώ εκείνη θέλω
Πού θα πάει θα τα καταφέρω
Ίσως να φταίει που συνάντησα βροχές...
Και οι πλεξούδες της πριγκίπισας ήταν' χρυσές σαν άχυρα
Έκανα έναν κύκλο κίτρινο και γύρω του γραμμές
Αλλα στο σπίτι μου δε χόραγαν παράθυρα
Η πρώτη μέρα που έπαιξα κυνηγητό
Το ράδιο στο τραπέζι διπλα στο κοκκινιστό
Τα αδέσποτα στον δρόμο για το κατηχητικό
Οι εικόνες θα ξεφτίσουνε μένει το ηχητικό
Απ' το μπαλκόνι βλέπω πάνω
Τα σάββατα που ήθελα να γίνω ο Ραούλ και ο Αντριάνο
Και ακόμα δεν κατάλαβα τι κάνω
Μα αν κάποτε νικήσω είναι επειδή έμαθα να χάνω

Για να είμαι εδώ μέχρι εδώ θα είχα άγιο
Ένα δειλινό πριν το ναυάγιο
Τώρα που το τελευταίο πακέτο μου είναι άδειο
Ό,τι έχω γράψει πάντα φώναζε "Κουράγιο"
Δίλημμα
Οι πιο μεγάλοι δαίμονές μας είναι φίλοι μας
Φίλημα
Δε νικάει κανένας πριν το τελευταίο σφύριγμα

Για να είμαι εδώ μέχρι εδώ θα είχα άγιο
Ένα δειλινό πριν το ναυάγιο
Τώρα που το τελευταίο πακέτο μου είναι άδειο
Ό,τι έχω γράψει πάντα φώναζε "Κουράγιο"
Φίλημα
Οι πιο μεγάλοι δαίμονές μας είναι φίλοι μας
Φίλημα
Δε νικάει κανένας πριν το τελευταίο σφύριγμα

Το ξέρω τον πόνο σαν να τον γέννησα
Το ξέρω αυτό το ραπ εγώ το γέννησα
Είχα το ξύλινο σπαθί και τους πολέμησα
Είχα την ξύλινη καρδιά για αυτό δεν έσπασα
Είδα εμένα στον καθρεύτη και τον έφτυσα
Ποιος να γράψει ποιός να κρίνει
Τσαλακώνω την φωτιά μου στο καντήλι
Ίσως για αυτό εγώ είμαι εγώ και εκείνοι εκείνοι
Έγραφα ρίμες στα μαθήματα
Και κάποιοι γέλαγαν μαζί μου στα διαλείμματα
Και είναι αστείο πόσοι γέλαγαν μαζί μου
Θέλουνε να μπούνε στη ζωή μου αυτή είναι η εκδίκησή μου
Γι' αυτό βλέπω τα πράγαματα αλλιώς
Και όταν μου λένε έχεις πετύχει λέω τα βλέπω αλλιώς
Για αυτό κοιτάω αλλιώς
Για αυτό μιλάω αλλιώς
Για αυτούς που γράψαν στο θρανίο τους το κομπλεξικό
Το πανηγύρι της ασχήμιας
Ψεύτικες αγάπες για το χρήμα
Είμαστε γεράκια σε κλουβί με καναρίνια
Το 'χα καταλάβει όταν είδα τους MC's στα καμαρίνια
Αυτό το πάθος αν το κόψω θα πεθάνω
Κάπως έτσι το μολύβι πιάνω
Και ακόμα δεν κατάλαβα γιατί να πάω πάσο
Μα αν κάποτε νικήσω θα είναι μια μέρα πριν να ξαναχάσω

Για να είμαι εδώ μέχρι εδώ θα είχα άγιο
Ένα δειλινό πριν το ναυάγιο
Τώρα που το τελευταίο πακέτο μου είναι άδειο
Ότι έχω γράψει πάντα μου 'δινε "Κουράγιο"
Δίλημμα
Οι πιο μεγάλοι δαιμονές μας είναι φίλοι μας
Δίλημμα
Δε νικάει κανένας πριν το τελευταίο σφύριγμα