Dachtylidi

Αναδύομαι φταίει το χάσιμο
Αν ακούγομαι φταίει το γράψιμο
Αν νομίζετε κάποιος πως είμαι θα κάνετε λάθος
Δεν είμαι διάσημος
Ανατέλλω μετά μένω στάσιμος
Ανακάλυψα λέξεις για καύσιμο
Άλλη μια μέρα στον ίδιο καθρέφτη
Ακόμα μια μέρα πιο άσχημος

Δε με ξέρεις καλά
Δε με ξέρεις καλά
Πριν ανοίξεις το στόμα να θίξεις να κρίνεις
Να ξέρεις δεν ξέρεις πολλά
Δε με ξέρεις καλά
Δε με ξέρεις καλά
Πόδια που 'μειναν στο πάτωμα
Λένε πολλά για όσους πάνε ψηλά

Αυτή τη στιγμή περπατώ και μαζεύω σκουπίδια
Σ' αυτό το κελί το μικρόφωνο γέννησε φίδια
Ακόμα ένα αυτί που γουστάρει χαζά παραμύθια
Αυτή η σκηνή δε μου αξίζει αξίζει αρχίδια
Είσαστε λίγοι μπροστά σ' ό,τι βγάζω
Το δαχτυλίδι ξανά δοκιμάζω
Γύρισα πίσω ξανά το γιορτάζω
Γύρω απ' αυτό δε χορεύει κανείς
Sorry που γράφουμε μάγκα (sorry)
Sorry που ζούμε για πάντα (sorry)
Sorry που σ' είπα πουτάνα (sorry)
Θα 'πρεπε να 'λεγα κι άλλα
Είσαι ψεύτικος φίλε το παίζεις
Τα λεφτά σε γεμίζουν ανέσεις
Αν είσαι ψηλά φταίει η μόδα
Η μόδα θ' αλλάξει και τότε θα πέσεις
Στο επόμενο live που θα κάνω
Θα κλαίει το κοινό σαν να μ' είδε στον τάφο
Κι οι rappers που λένε πολλά
Θα είν' οι πρώτοι στην πρώτη σειρά από κάτω
Γέμισα κρύες σελίδες με χρώμα
Λέω να πετάξω το στρώμα
Εδώ που ζω δεν κοιμάμαι καλά
Και ξυπνώ για να φάω ξανά μακαρόνια
Πόσο ν' αντέξω ακόμα
Πόσο ν' αντέξω ακόμα
Αν μένει η καλή μουσική
Είν' η μόνη μου ελπίδα να ζήσω αιώνια

Αναδύομαι φταίει το χάσιμο
Αν ακούγομαι φταίει το γράψιμο
Αν νομίζετε κάποιος πως είμαι θα κάνετε λάθος
Δεν είμαι διάσημος
Ανατέλλω μετά μένω στάσιμος
Ανακάλυψα λέξεις για καύσιμο
Άλλη μια μέρα στον ίδιο καθρέφτη
Ακόμα μια μέρα πιο άσχημος

Δε με ξέρεις καλά
Δε με ξέρεις καλά
Πριν ανοίξεις το στόμα να θίξεις να κρίνεις
Να ξέρεις δεν ξέρεις πολλά
Δε με ξέρεις καλά
Δε με ξέρεις καλά
Πόδια που 'μειναν στο πάτωμα
Λένε πολλά για όσους πάνε ψηλά

Μια μέρα θα σβήσω μια μέρα θα βάλω επιτέλους τελεία
Μια μέρα θα δεις τελευταία φορά τη γυμνή μου γωνία
Δε θα 'χει φωνές ούτε κόσμο η πιο σιωπηλή συναυλία
Εγώ θα 'μαι μόνο οι άλλοι θ' αλλάξουν πορεία
Είμ' ένας απαίσιος άνθρωπος όπως το πες
Απαίσιες συνήθειες και κόμπλεξ
Μπήκα στη σκηνή πιστεύοντας πως είχα να κάνω με rappers
Όχι με σκατά με ρόμπες
Περίμενα αλλιώς το σκοπό μας περίμενα αλλιώς κάθε στόχο μας
Εδώ κοιτάμε να γαμάμε και να βγάλουμε λεφτά που θα τα βάλουμε στον κώλο μας
Ζούμε και πεθαίνουμε όλοι μόνοι μας
Σήμερα το γράφω μένει μόνιμα
Κάποιος να μου υποσχεθεί πως αν φύγω νωρίς
Θα πει στη μάνα μου πως έγραφα με νόημα
Μεταξύ μας ύστερα απ' το μεταξύ μας
Κάθε νέο rap ακούγεται φθηνό
Γιατί το μέλλον του hip hop ήμουν εγώ
Κι εγώ δεν έχω κάτι άλλο για να πω
Γι' αυτό αν τύχει μία μέρα και πεθάνω
Και θέλεις να με δεις και δεν υπάρχω
Και θέλεις να το πεις επειδή νιώθεις νικητής
Και λυπηθείς που θα με δεις εδώ να χάνω
Αν τύχει μία μέρα και πεθάνω εμείς δε θα πεθάνουμε ποτέ
Αυτό θα λέει ο τάφος μου επάνω εγώ θα ζω για πάντα σ' ό,τι γράφω

Δε με ξέρεις καλά
Δε με ξέρεις καλά
Πριν ανοίξεις το στόμα να θίξεις να κρίνεις
Να ξέρεις δεν ξέρεις πολλά
Δε με ξέρεις καλά
Δε με ξέρεις καλά
Πόδια που 'μειναν στο πάτωμα
Λένε πολλά για όσους πάνε ψηλά