Cellat
Kollarım boş, isyan da edemem
Zorladım çok, mecalim yok hiç denemem
Yolların zor ve engebeli, hayıflandım
Kendi kendime kendimi dert edemem
Kalbi kararmış, yüreği bak bu kadarmış
Çekip öylece gitmek, ah ne zor bi’ kararmış
Of Sevdi sanardım oysa koca bi’ yalanmış
Sanki bitmemiş gibi gözüm onu ararmış
Eyvah! Arasam bulamam derman
Kalamam buralar berbat
Beni boşverdim seni kurtarayım
Her yan soğudu ötesi feryat
Güneşi gecesi cellat
Nasıl özlüyorum benim olmayanı?