Pardon Aşkım
Ben kötü bir insanım
Seni kandırdım, çok kindarım
Yok bir yanın, benim hayatımda
Ama boş değil yanım hiç yalnız kalınca
Yine baştan yine yeni baştan
Başladık ama bak
Yeni yeni taşlar oturdu kafamda oluştu
Dedim aşk bu, her zaman sorunlu
Pardon aşkıım
Kim bilir kaç kere (kaç kere, kaç kere) ayrıldık
Artık bu yalnızlık (olmuyo, olmuyo) kandırdım
Kim bilir kaç kere (kaç kere, kaç kere) ayrıldık
Artık bu yalnızlık (olmuyo, olmuyo) kandırdım
Pardon aşkıım
Kim bilir ki üç mü beş mi?
O son ayrılışta güzdü mevsim
Ve üzdün hep bi tepki verdin
Aslen öyle anladım, güçtü sevgi
Genelde benim üstümdeydin
Yani her anlamda benim üstümdeydin
Ben biliyorum ki benden üstün değildin
Ve sana küstüm sen düzgün değilsin
Pardon aşkım
Kim bilir kaç kere (kaç kere, kaç kere) ayrıldık
Artık bu yalnızlık (olmuyo, olmuyo) kandırdım
Kim bilir kaç kere (kaç kere, kaç kere) ayrıldık
Artık bu yalnızlık (olmuyo, olmuyo) kandırdım
Pardon aşkım
Kaç kere, kaç kere
kaç kere, kaç kere
Rahat değilim evimde bile
Üzgünüm diye hiç sevinme yine
Anlaşamıyoruz seninle niye?
Alttan aldım hep, delirme diye
Kendini koysan benim yerime
Nefret ederdin kesinlikle
Yine göz attım ilişkimize
Yaşadıklarımız rezillik be
Pardon aşkım
Kim bilir kaç kere (kaç kere, kaç kere) ayrıldık
Artık bu yalnızlık (olmuyo, olmuyo) kandırdım
Kim bilir kaç kere (kaç kere, kaç kere) ayrıldık
Artık bu yalnızlık (olmuyo, olmuyo) kandırdım
Pardon aşkım
Boş yere aç gene koynunu ayrılık
Kaçkere kaçkere oldu, utandım
Maskene kandım
Aç kene gibi beni kemirdin hep sen
Artık usandım
Gidişin bana koymuyo
Dert tasa olmuyo, olmuyo
Mis gibi korku yok
Ben doğru yol aradım genelde
Sanırım insan sevgiye doymuyo
Pardon aşkım
Kim bilir kaç kere (kaç kere, kaç kere)
Artık bu yalnızlık (yalnızlık) kandırdım
Kim bilir kaç kere (kaç kere, kaç kere)
Artık bu yalnızlık (yalnızlık) kandırdım
Kim bilir kaç kere
Gerçekten kaç kere ayrıldık?
