Ήταν κισμέτ

Όλα σβήνουν τώρα πια στον ντουνιά
Και χωρίζουν δυο καρδιέσ μ' απονιά
Ήταν κισμέτ μα τι να πω σ' αγαπώ
Ήταν γραφτό μα τι μ' αυτό σε πονώ

Έτσι είναι πάντα στη ζωή όλα περνούν
Μα οι καρδιέσ που αγαπούν δεν ξεχνούν
Φεύγουνε τα νιάτα φωσ μου και διαβαίνουνε
Μα τα ντέρτια που ριζώνουν δεν πεθαίνουνε