Ölüm Sessizliği
[Verse 1:Esin İRİS]
Bir anda durdu şenlik bu düpedüz ölüm sessizliği
Korku doldu benlik bilinmezin güvensizliği
Birisi kaydı gökyüzünden bak avucuma düştü
Bunu gören herkes bir anda başıma üşüştü
Bir açsam elimi hepsi görse neler döndü bu meydanda
Ahali ordayken kesildi kimsesiz bir baş daha
Ben kalabalıktan korkardım göz yaşı var başucumda
Kan götürmüş avucumda dirayetsiz duruşumda
Gülsün herkes oynasın bu panayır aklın şaşırır
Bilsen insan nasıl dayanır
Provokasyon çok yakışır giysen
Böyle görme dünyayı politikayla gaspedilmiş
Kahkahayla harbe girmiş dik duran boyun eğilmiş
Kanar kaç gönül akıldan kaçan
Kapaklanınca yere aklı düşer anlar
Amaç aşk duymak özünde dürüst olmak başarmak uğraşmak
Şans değil hayatta kalmak
[Nakarat:Ayben]
Yardıma ihtiyacı olan onlar yarınlara ihtiyacı olan anlar
Yarına bıraktık işin aslını sormazdı kimse dostu olmayan onlar
[Verse 2:Ayben]
Hayat yalan ölüm tam anlamıyla karşı konulmaz ki
Zaman geçer korkularla yaşar insan
Doyulmazdı gülmelere ve derlemeler bozuluverir
Kapını çalmadan giderse dost o gün anlarsın nerde mahkeme
Kaşırlar ve kanar yaran paran varsa yanar soban
Fazla insan yoktu gerçek aşkı bulup yare varan
Eğlenirken akan damla gözyaşların değil belki
İçine akan ter değil de göz yaşındır aslında
Ben bir kürsü bilirim herkes çıkar konuşur aklınca
Yolunu kaybeden uğrar ve bizi kandırır anında
Yersen eğer düşersin yemem dersen sen özelsin
Cezbeder içine girersen sende alemi düzersin
Doluya tutulmadan kıymetini bil yağan yağmurun
Kar düşerse yere kayarsın bazen hayat zor bir oyun
Giyinmek lazım zırhını tak tamda kalbine
Elinde dursun kıça girince açılmaz şemsiye
[Nakarat:Ayben]
Yardıma ihtiyacı olan onlar yarınlara ihtiyacı olan anlar
Yarına bıraktık işin aslını sormazdı kimse dostu olmayan onlar
[Verse 3:Esin İRİS]
Gün ortasında aşk düşer mi katletsen
Geri gelir mi düzeni kırdı düzülen
Edebiyata sorsan gösterir mi
El görünce buz keser mi ter
Dökünce bile yeterli değil bazen
Histerik bir tempo tutturur başım
İçsizliğinde kaldı bir karış aklım
Anladım dediğim anda
Soru değişti yok yarım diğer yarımda kan döküldü
Dün satırla saldıran yalancı yüzüme güldü tutarlılık öldü
El uzattım elin eline kol dilendi döndü deliye
Gördüklerimi döksem önüne zıt düşer mi ifademe
Dur inanma düşme deliğe
Bu renkli dünya benzer ölüye
Öyle soğuk öyle cansız içi donuk hepsi kansız
Rivayet olur sana kıyamet buna alamet
Genlerine kazınmış hıyanet sen devam et
Elem değil içimde kaynayan bir deniz var
Hayra alamet değil bu dalgalar
