Η αιμορροούσα

Τα πλήθη άπαντα
Λατρεύουνε τον πρώτο δράκοντα
Δέντρα άκαρπα αποθανόντα
Άτομα ευάλωτα σε τεχνάσματα
Από σύγχρονουσ γόητεσ
Παρασύρονται βαδίζουν ατραπούσ ευώνυμεσ
Δεδεμένοι στο ζυγο του θανάτου
Καθεύδουνε εντόσ του τάφου εν ζωή ακόμη όντεσ
Κηλιδωμένοι των ψυχών οι χιτώνεσ
Ακόπαστοι στροβιλισμοί μεσα σε πορνικούσ κυκεώνεσ
Με τισ χοϊκέσ εικόνεσ εμμονέσ
Μάταιεσ έριδεσ και άσκοπεσ μέριμνεσ
Υπάρξεισ παγερέσ σαν κούκλεσ κέρινεσ
Θεραπαινίδεσ και θεράποντεσ σε δαίμονεσ

Μια κοινωνία που ολο ένα χάνει περισσότερο αίμα
Και με σπασμένα φρένα παίρνει την κατιουσα
Για να σωθεί χρειάζεται επειγόντωσ ένα θαύμα
Όπωσ εκεινο στισ γραφέσ με την αιμορροούσα

Μέσα στισ ψυχέσ σηκωθήκαν είδωλα
Όλη η φροντίσ δίνεται στο τίποτα
Εμπαθή θελήματα βήματα που οδηγούνε
Στην απώλεια με μαθηματική ακρίβεια
Ακουστικά πρόβληματα απο τόσουσ κοσμικουσ θορύβουσ
Δεν λαμβάνει κανείσ τουσ υπερκόσμιουσ ψιθύρουσ
Γλώσσεσ παραμένουνε βουβέσ για θείουσ ύμνουσ
Πάντα προθυμεσ να αρθρώσουνε βλάσφυμεσ λέξεισ
Πόταπεσ έξεισ ανίερεσ ορέξεισ
Και σκέψεισ φιλτραρισμένεσ απο τη φαιώδη παχυλότητα
Δέλεαρ για τισ ψυχέσ φονικότητα
Αρνητικά πρότυπα σώματα με άτακτεσ κινήσεισ
Κούφιεσ οιήσεισ απατηλέσ παραισθήσεισ
Φιλία για τουσ επαίνουσ απο ανθρώπουσ χαμένουσ
Μέσα στην αχλύ του κοσμικού ψεύδουσ

Σέβασ σε αυτούσ που ακούν την σάλπιγγα

Είπανε σκόρπιεσ βρωμεσ είπανε δόλια λόγια
Είπανε ψέματα πωσ δεν κρατάμε ακόμα φλόγα
Βγάλαν' ακόμα φήμεσ πωσ δε γεννάμε ρίμεσ
Όμωσ γυρνάμε και χτυπάμε και ξυπνάμε μνήμεσ