Ένα εκτροχιασμένο τρένο

Ένα εκτροχιασμένο τρένο
Να τι είμαι
Σε κάποιαν άγνωστη γραμμή
Που χάνεται στισ ζούγκλεσ

Κλειδούχοι φύλακεσ με ξέχασαν
Κι έμεινα ακούνητο
Γερμένο σε μιαν άκρη
Βροχή και ξαστεριά

Ένα εκτροχιασμένο τρένο
Να τι είμαι
Δίπλα πεσμένο παραζαλισμένο
Κοιτώντασ τα χορτάρια ανάποδα
Και τα ξασμένα συννεφάκια
Αποξεχάστηκα

Πρέπει ν ‘αρχίσω να κινούμαι πάλι
Έστω φυτρώνοντασ φτερά όπωσ παλιά
Ω! Τώρα θυμούμαι
Πρώτα πετούσα
Μετά γκρεμίστηκα
Μετά σουρνώμουνα
Μετά ευπρεπίστηκα

Μου φαίνεται θα ξαναρχίσω
Να πετάω
Κι αν ξαναγκρεμιστώ ελπίζω
Να μην με ξαναφέρουν πίσω