Στα σύννεφα

Σαν τη σκιά ξενύχτησεσ κι αυτό εδώ το βράδυ
Κρατώντασ στην παλάμη σου ένα μηδενικό
Είχεσ απ' τα χαράματα ανήφορο είχεσ πάρει
Κι ήτανε το κατέβασμα θανατικό σωστό

Κάποια στιγμή σου φάνηκε πωσ έπαψε η καρδιά σου
Και πήρεσ δυο λεπτά ζωήσ κι εκείνα δανεικά
Μπορεί να ξημερώθηκεσ απάνω στα φτερά σου
Γιατί δεν βρήκεσ ουρανό τη βόλτα να χωρά

Στα σύννεφα στα σύννεφα στα χρώματα τησ δύσησ
Φουσκώνουν τα μεσάνυχτα και στάζουνε νερά
Τα πρόσωπα τα πρόσωπα πού 'ναι να συναντήσεισ
Έρχονται και ξανάρχονται σαν γράμματα κλειστά

Πόσεσ φορέσ γυρίσανε τα μάτια τησ ψυχήσ σου
Πόσεσ φορέσ μοιράστηκε στα δύο η καρδιά
Ήτανε που δεν έγινε ευχή η προσευχή σου
Και ξέφυγε απ' το δρόμο τησ κι έγινε μαχαιριά