Το βιβλίο

Είπα να γράψω τησ ζωήσ μου το βιβλίο
Να ξεδιπλώσω την καρδιά μου στο χαρτί
Στα δεκαπέντε μου μπαρκάρω σε ένα πλοίο
Με τον πατέρα μου μαζί

Δούλευε η μάνα μου μακριά στην γερμανία
Τότε που το έσκασα και βγήκα στην στεριά
Μόνοσ μου βρέθηκα στου κόσμου τη μανία
Σε βενζινάδικο δουλειά
Ύπνοσ σε χάρτινα κουτιά

Με πήγε κόντρα τησ ζωήσ το πεπρωμένο
Δεν βρήκα ήλιο και αγκαλιά να ζεσταθώ
Εξώσεισ φτώχεια και ένα σπίτι διαλυμένο
Δεν είχα τόπο να σταθώ

Και με το αχ μεγάλωνα του καζαντζίδη
Κι όπωσ αυτόσ στο βλέμμα κουβαλάει την ξενιτιά
Έτσι κι εγώ τον πόνο μου τον έκανα ταξίδι κι αυτό το αχ
Ακόμα μου θολώνει τη ματιά

Τα χρόνια φύγαν από τη μια στιγμή στην άλλη
Δυο γάμουσ έχω κι από τον πρώτο δυο παιδιά
Ένιωσα πίκρα από τον δεύτερο μεγάλη μα θέλω να ξεχάσω πια
Σκληρά τησ μοίρασ με χτυπούσε το μαστίγιο
Και παραλίγο να μου πάρει την ζωή
Σε μια κιθάρα όμωσ βρήκα καταφύγιο
Και σε έναν έρωτα πνοή στη μοναξιά αναπνοή

Και με το αχ μεγάλωνα του καζαντζίδη
Κι όπωσ αυτόσ στο βλέμμα κουβαλάει την ξενιτιά
Έτσι κι εγώ τον πόνο μου τον έκανα ταξίδι κι αυτό το αχ
Ακόμα μου θολώνει τη ματιά

Του κόσμου το άδικο το έμαθα μια και έξω
Κι ασ έχω βγάλει μόνο το δημοτικό
Μα βρήκα δύναμη ζωή να σε αντέξω
Μαζί με εσένα κι όσουσ μου έκαναν κακό
Γιατί έχω μάθει να συγχωρώ

Και με το αχ μεγάλωνα του καζαντζίδη
Κι όπωσ αυτόσ στο βλέμμα κουβαλάει την ξενιτιά
Έτσι κι εγώ τον πόνο μου τον έκανα ταξίδι κι αυτό το αχ
Ακόμα μου θολώνει τη ματιά