Me Tin Porta Anihti

Έφυγα από το σπίτι μου
Μια μέρα με μπελάδεσ
Ήμουν σχεδόν δεκαοχτώ
Κι είπα να βρω λογαριασμό
Μακριά απ' τουσ καυγάδεσ

Διάλεξα ένα φορτηγό
Με ξύλα φορτωμένο
Μάλωσα με τον οδηγό
Γιατί με φώναζε μικρό
Συνέχισα με τραίνο

Έχω μάθει να κοιμάμαι
Με την πόρτα ανοιχτή
Δεν φοβήθηκα ποτέ μου

Και θ' ανοίξω άγγελέ μου την χρυσή σου φυλακή
Κοίτα εσύ να με προσέχεισ
Κι άστη πόρτα ανοιχτή
Δεν αλλάζω πια τον δρόμο
Κι έχω πει στον ταχυδρόμο
Πωσ θα μείνουμε μαζί

Βγήκα στον ήλιο τον καυτό
Κι ήπια νερό μ' αλάτι
Πάλεψα μ' όλουσ τουσ ληστέσ
Κι έκανα λάθοσ προσευχέσ
Σε δανεικό κρεβάτι

Είδα την άκρη του γκρεμού
Μα μου ‘γινε συνήθεια
Να μην θυμώνω τουσ θεούσ
Να κάνω φίλουσ τουσ εχθρούσ
Ν' αλλάζω την αλήθεια

Έχω μάθει να κοιμάμαι
Με την πόρτα ανοιχτή
Δεν φοβήθηκα ποτέ μου

Και θ' ανοίξω άγγελέ μου την χρυσή σου φυλακή
Κοίτα εσύ να με προσέχεισ
Κι άστη πόρτα ανοιχτή
Δεν αλλάζω πια τον δρόμο
Κι έχω πει στον ταχυδρόμο
Πωσ θα μείνουμε μαζί