Pomiędzy łóżkiem a sufitem

Pomiędzy łóżkiem a sufitem
Mieszczą się cuda nieodkryte
I tutaj jak szlachetne zwierzę
Ja sobię leżę

Więc na granicy nieboskłonu
Nie próbuj wstawiać mnie do pionu
Bo czy kto wierzy czy nie wierzy
Mnie pion nie leży
Mnie pion nie leży

Ja sobie żyję tak jak żyję
A ludzie sterczą jak te kije
Albo że tak mi się zrymuje
Jak jakieś tuje

Więc na granicy nieboskłonu
Nie próbuj wstawiać mnie do pionu
Bo czy kto wierzy czy nie wierzy
Mnie pion nie leży
Mnie pion nie leży

Ja pośród łóżka czterech kątów
W zgodzie z harmonią horyzontu
Się nie wywyższam się nie jeżę
Zwyczajnie leżę

I o nic mnie nie boli czaszka
Łóżeczko sufit jakaś flaszka
Z pionu za oknem dwa jałowce
Dwa bezmózgowce

Więc na granicy nieboskłonu
Nie próbuj wstawiać mnie do pionu
Bo czy kto wierzy czy nie wierzy
Mnie pion nie leży
Mnie pion nie leży

Czasem się przyśni tłum rodaków
Od Świnoujścia aż po Kraków
Lewitujących za mną gładko
Za panią matką