Της πόλης τα φωτάκια
Τησ πόλησ τα φωτάκια
Σαν κάρβουνα αναμμένα
Σε μία μεγάλη θράκα
Που καίει συνεχώσ
Οι νύχτεσ μαγεμένεσ
Του φεγγαριού τσουλήθρα
Κι η αγάπη μασ μένει
Ξανά στο προσεχώσ
Έξω από την πόρτα σου
Μια θάλασσα θ' απλώσω
Και θα σου κεντήσω
Μια χρυσή ακρογιαλιά
Με την τρύπια βάρκα μου
Κρυφά θα σε σιμώσω
Και θα ναυαγήσω
Στη γλυκιά σου αγκαλιά
Τησ πόλησ τα φωτάκια
Θα πάρουνε το δρόμο
Και θα γενούν αστέρια
Ψηλά στον ουρανό
Η πόλη θα κοιμάται
Και θα έρθεισ σαν αέρασ
Για να με ξημερώσεισ
Σε κόσμο μαγικό
Μπροσ στα σκαλοπάτια σου
Παράσταση θα στήσω
Θα 'ρθουνε ορχήστρεσ
Με τρομπόνια και βιολιά
Σαν ανάψει η γιορτή
Θα πιω και θα μεθύσω
Να βρω λίγο θάρροσ
Να σου δώσω δυο φιλιά