Σαν τα κορίτσια που γελάν
Σαν τα κορίτσια που γελάν είναι τα χρόνια
Σαν πορτοκάλια που τα στύβεισ και μεθάσ
Σαν μπόρεσ τησ μεσόγειου και σαν τισ αμαρτίεσ
Σαν τισ σοφέσ τισ άμυαλεσ τησ νύχτασ συμβουλέσ
Κι είν' η ψυχή μου ζωντανή θέλει να τραγουδήσει
Κι είν 'το κορμί που όταν ξυπνάει μιλάει ελληνικά
Κι είναι κι αυτόσ που έζησε γιατί ήθελε να ζήσει
Κι απ' το αιγαίο πέλαγοσ γνωρίζει πιο πολλά
Αχ σμύρνη και σαράγιεβο κεπρία και βαγδάτη
Όλεσ οι πόλεισ του καημού όλεσ μια πόλη ήσαν
Τα χρόνια είναι νούμερο στο χέρι που δε σβήνει
Κι όσα γινήκαν κάποτε θα γίνονται ξανά
Κι είν' η ψυχή μου ζωντανή θέλει να τραγουδήσει
Κι είν 'το κορμί που όταν ξυπνάει μιλάει ελληνικά
Κι είναι κι αυτόσ που έζησε γιατί ήθελε να ζήσει
Κι απ' το αιγαίο πέλαγοσ γνωρίζει πιο πολλά
Όσα οι άνθρωποι ξεχνάν εκείνοσ τα θυμάται
Κι είν' συμφορέσ κι είν' ομορφιέσ κι είν' πασχαλιέσ και νύχτεσ
Κι είν' θάνατοσ και γέννηση κι είν' ηδονέσ κι οδύνεσ
Που μεσ στο μεδούλι μάχονταν σαν να' ν' βεγγαλικά
Κι είν' η ψυχή μου ζωντανή θέλει να τραγουδήσει
Κι είν 'το κορμί που όταν ξυπνάει μιλάει ελληνικά
Κι είναι κι αυτόσ που έζησε γιατί ήθελε να ζήσει
Κι απ' το αιγαίο πέλαγοσ γνωρίζει πιο πολλά
