Kliuchi ot moikh dverej

Mezhdu tem, kem ia byl,
I tem, kem ia stal,
Lezhit beskonechnyj put';
No ia shel ves' den',
I ia ustal,
I mne khotelos' usnut'.
I ona ne sprosila, kto ia takoj,
I s chem ia stuchalsia k nej;
Ona skazala: "Voz'mi s soboj
Kliuchi ot moikh dverej."

Mezhdu tem, kem ia stal,
I tem, kem ia byl -
Sem' chasov do utra.
Ia ushel do rassveta, i ia zabyl,
Ch'e litso ia nosil vchera.
I ona ne sprosila, kuda ia ushel,
Severnej ili iuzhnej;
Ona skazala: "Voz'mi s soboj
Kliuchi ot moikh dverej."

Ia trubil v ehti dni v zhestianuiu trubu,
Ia igral s ternovym ventsom,
I moi vosem' strun kazalis' mne
To vozdukhom, to svintsom;
I desiatkam druzej
Khotelos' svarit'
Sup iz moikh zverej;
Ona skazala: "Voz'mi s soboj
Kliuchi ot moikh dverej."

I kogda ia reshil, chto nekomu pet',
Ia stal molchat' i okhrip.
I kogda ia reshil, chto net liudej
Mezhdu svinej i ryb;
I kogda ia reshil, chto ostalsia odin
Moj dzhoker sred' ikh kozyrej,
Ona skazala: "Voz'mi s soboj
Kliuchi ot moikh dverej."