Dönemeç
AHMET KAYA, ORHAN KOTAN
Acıya yaraşan yüzden korkarım
Korkuya bulaşan yürek çarpıntısından
Gözlerime kıvılcımlar düşüren yalım
Erlikte döllenen kahpeliktedir
Zulmün namertliği umrumda değil
Napalm yangınlar umrumun haricinde
Yaralar kansere vurup dursa da
Durur mu namluda patlayan fişenk
Al gönülden volkan gibi öfkeyi
Püskür sonuna kadar
Uyku ölüme merhaba demek
Susmak
İntihar
Nice belalardan vurup çıktı bu yürek
Daha nice belaları göğüsleyecek
Artık namuslu olmak yetmiyor
Namusun mihenk taşında vuruşmak gerek
