Yangın

Çok yürüyüp sensizliğe vardım
Olur mu sessizliğe yankı?
Her gün anlatırım bir zamanlar garip kadın vardı
Kadın gitti garip kaldı artık adın yangın

Benim umutlarım vardı kitli gökyüzünde
Hala ömrümden parçalar var ömür törpüsünde
Sana benzeyen bi çiçek yok bu bitki örtüsünde
Bütün güzel duygularım öldü yirmisinde

Sessizliğim sessizliği sevdiğin içindi
Yuvan nerde,deştiğin içim mi
Benim gözlerimden anladığın hayat kurgusu
Hayat kötüydü be canım çünkü hep bize içirdi

Geçmişe çekilmişim ne kattığını arıyorum
Geçmişim bile değilsin ve salaklığıma yanıyorum
Karmaşık nedenlerle en başına sarıyorum
Ne zaman çok sevsem yarı yolda kalıyorum

Sana ben yaramam çünkü sevgim boldur
Tek bi zerrem etmeyenler hayallerimi yoldu
Ben geçmişime bağımlıyım sen kendine yol bul
Madem gidiyorsun son bi kadeh doldur

Siz ne benim ne içtiğimi nerden bileceksiniz
Anca şarkımı dinleyip ayyaş diyeceksiniz
Sevgi dileneceksiniz sevip sevilmeyeceksiniz
Sevin sevin iyi bok yiyeceksiniz

Dedim ya hep doğrudur sarhoşluğum
Dönüp gidiyorsa bir lokmayı paylaştığım
Onlar sevgiyi makyaj değerinde tutarken
İnanın artık ayıp değil benim ayyaşlığım

Kaç kere tekrar eder aşk olucak aşk
Bana kadehlerimi öptürdün taş olucan taş
Utan lan sevenler tükürdüğünü yalarlar
Yok artık cennet falan sana cayır çimen bu tarla