Gariban

Ne yazık
Değerim bilinsin diye hep oldum fazlası
Yaranı sarmadan devam edersin kas katı
Göğüsünden ağrılarla sabah ayazlarındasın
Belaya düştün oğlum allah günah yazmasın
Bu kadar sabıra ne hacet be adam şaşırma
Her imdat diyene koştun sanki böyle yarış var
Nağmerde kazanlarla huzur bir sana kaşıkla
Öğüt veren çok olur kimse bir boka karışmaz
Bu vakitten sonrası ben de bir daha karışmam
Mülayim olmanın bir sınırı var be yılışma
Denesen görürdün en temiz yoldur sıvışmak
Zoru seçmek falan hep bu dünyada trişka
Dertlinin derdini derdin ettinde ne oldu?
Kendini unuttun ve hatırlamak en zoru
Evin de yok oldu yurdunla beraber yazık
Gidecek bi dostunda kalmadı sonun yakın

Sana günlerden hiçlik, dertlerden hiçlik
Göz yaşından içtikçe ısınacak odalar
Kendinden geçtin, kalbin krizli
Düzelecek halin yok senin adın gariban
Sana günlerden hiçlik, dertlerden hiçlik
Göz yaşından içtikçe ısınacak odalar
Kendinden geçtin, kalbin krizli
Düzelecek halin yok senin adın gariban

Düzensiz düzenle dünden gelince düzelmez
Zamanla gülersin diyen laflara güvenme
Seni öldürseler bile sadece gücencen ve
İllallah ettim bu huylarından ben de tükencem
Etme eyleme derken diz çöküp kara yat
Acıdan zevk alırcasına hatalar bir daha
Yalanların bini bir parayken sen gülme lan
Zaten arsız bir merhametin sahibisin yuh sana
İyilik bu dünyada menfaatle kutsanan
Öyle karşılıksız yaşanmaz bir kurt kapak
Birinci şartı hayatın kendine susmamak
Bıraksan anlayacaksın dünyayı usta
Kendine kıydırıcan sonunda hiç bir
Şey yolunda değil
Kandırır oyunlar seni zemheri soğuklar
Yep yeni umutlarla yep yeni yıkımlar
Ne sabır varmış arkadaş be
Helal dedim sonunda

Sana günlerden hiçlik, dertlerden hiçlik
Göz yaşından içtikçe ısınacak odalar
Kendinden geçtin, kalbin krizli
Düzelecek halin yok senin adın gariban
Sana günlerden hiçlik, dertlerden hiçlik
Göz yaşından içtikçe ısınacak odalar
Kendinden geçtin, kalbin krizli
Düzelecek halin yok senin adın gariban

İnandın ya ruhuna hiç bakma sen bana
Sen eskiden bendin acımasızlık insanoğluna
Yalnız kaldık, itildik, dışlandık
Zamanla merhametinle kurtardın huzur
Koydun aklıma
Hiç kimse yoktu seninle gelenler var
Gelenler giderken ben öfken oldum
Sinir koydun aklıma
Yalnızlık hep yanımda yalnızlık hep bizimle
Ne kadar laf etsem de sana
Çocuk hiç bakma sen bana