อย่ากลัว
Yuenyong Ophakun
บางทีเธออาจเดียวดาย
เช็ดน้ำตาที่รินไหลกับความหลัง
นับเวลาช้าช้าเพียงลำพัง
หวังให้คืนมืดมนผ่านพ้นไป
เหม่อมองฝนโปรยโรยสาย
บอกตัวเองไม่ตายไม่เป็นไร
แต่ฝนที่ตกช้ำย้ำในใจ
จะหยุดลงเมื่อใดก็ไม่รู้
โปรดคิดถึงฉัน
คิดว่าอยู่ตรงนั้นเสมอ
คิดว่าฉันยังอยู่เคียงข้างเธอ
แม้เราไม่ได้เจอหน้ากัน
จำเพลงนี้ไว้ได้ไหม
ตราบมีลมหายใจยังมีฝัน
แม้ชีวิตคลุมครึ้มด้วยหมอกควัน
คืนและวันจะผ่านไปได้เอง
ยังมีเพลงของฉันปลอบขวัญเธอ
โปรดคิดถึงฉัน
คิดว่าอยู่ตรงนั้นเสมอ
คิดว่าฉันยังอยู่เคียงข้างเธอ
แม้เราไม่ได้เจอหน้ากัน
จำเพลงนี้ไว้ได้ไหม
ตราบมีลมหายใจยังมีฝัน
แม้ชีวิตคลุมครึ้มด้วยหมอกควัน
คืนและวันจะผ่านไปได้เอง
ยังมีเพลงของฉันปลอบขวัญเธอ
