Αν ακούσεις μια φωνή

Τη σκέψη μου βασάνισεσ και σήμερα
Κι αρχίζει λίγο λίγο να νυχτώνει
Κοντά μου πάντα σ’ έβλεπα εφήμερα
Μακριά σου η μοναξιά πωσ με σκοτώνει

Αν ακούσεισ μια φωνή
Μεσ τη νύχτα να κλαίει
Θα ‘μαι εγώ θα ‘μαι εκείνοσ
Που ένα λάθοσ τον καίει
Αν ακούσεισ μια φωνή
Σαν καμπάνα ραγισμένη
Θα ‘μαι εγώ θα ‘μαι εκείνοσ
Ο δικόσ σου αγαπημένη

Τη σκέψη μου βασάνισεσ και σήμερα
Και τώρα από καημό καταλαβαίνω
Μακάρι και να ήξερα τι γύρευα
Δεν ξέρω τι να πω μα σε προσμένω