Ως πότε πια τέτοια ζωή

Ωσ πότε πια τέτοια ζωή να ζούμε χωρισμένοι
Και στη δική μασ συμφορά ω ω ω να χαίρονται οι ξένοι
Να χαίρονται και να γελούν ω ω ω φίλοι γνωστοί και ξένοι

Μπορούμε να ξεχάσουμε τα τόσα όνειρά μασ
Που κάνανε σ' ένα σκοπό οι χτύποι τησ καρδιάσ μασ

Κι αυτοί που μασ χωρίζανε απ' τον καημό ασ λιώσουν
Ζωή χρυσή για μασ θα ‘ρθεί ω ω ω κι αυτοί θα μετανιώσουν