Φίλιππος Νικολάου

Άστρα και σύννεφα

Αν μιλούσαν τ' αστέρια
Θα σου λέγανε πωσ
Ξενυχτάω για σένα
Εγώ κι ο ουρανόσ
Αν τα σύννεφα είχαν
Τη δική μου ψυχή
Θα δάκρυζαν και κείνα
Όσο λείπεισ εσύ

Τα δάκρυά μου με τα σύννεφα μιλάνε
Και τα ξενύχτια μου με τ' άστρα σε καλούν
Όποια θυσία πάλι μικρή για σένα θα 'ναι
Άστρα και σύννεφα θα 'ρθουν να σου το πουν

Αν μιλούσε το κύμα
Θα σου έλεγε πωσ
Ο καημόσ μου για σένα
Είναι ωκεανόσ
Κατ τα βράχια ακόμη
Που δεν έχουν καρδιά
Θα ραγίζαν να ακούνε
Πότε θα 'ρθεισ ξανά