อยู่คนเดียว
อยู่คนเดียวกับตอนเย็นเย็น
และก็ไม่เห็นว่าจะต้องมีใครใคร มาเคียงข้าง
อยู่ลำพังกับความอ้างว้าง
นั่งมองดูแสงรำไรของดวงตะวันจนลับไป
เหม่อมองจันทร์ที่ลอยขึ้นมา
ดึกดื่นอย่างนี้แล้วเพื่อนที่มีที่ดีที่สุดคือหมอนข้าง
อยู่เหงาเหงาอย่างคนที่ปล่อยวาง
ก็อยู่อย่างนี้จนชิน
ไอ้คนไม่รู้ก็คอยจะถามทำไมไม่หาใคร (หาใคร)
สักคน (สักคน)
เข้าใจ (เข้าใจ)
และรักจริง (ที่เข้ามาผ่านไปก็มากมาย)
ก็ทุกคน
ดูแสนดี
ดูจริงใจ (ฮู้)
ก็ยินดีที่ได้เจอ แต่ โน โน โน โน โน โว้โฮ้
ก็เพราะเวลาฉันรักรักจริง
มันมาไม่นิ่งเหมือนตอนเธอมาทิ้งไป
คนมันรักมากมันก็เลยเสียดาย
มันปวดใจจะบอกใครก็ไม่ช่วย
เพราะรักเองเจ็บเอง
ก็อยู่อย่างคนไม่มีแฟน
จะหาใครมาแทน
ก็กลัวว่าเขาจะมาซ้ำ
ก็เดี๋ยวนี้คนน่ะใจดำ
เลยคบกันเที่ยวแบบขำขำ
ก็เจ็บประจำ
ก็เลยต้องอยู่คนเดียว
จาดี้ดา ดีดาดาว จ้าดีดาดาว
โอ้โอ โอะโอะ โอะโอะ เอ้
จาดีด้าดีดาดาว จ้าดา อะอะอาย อุเอ
ไอ้คนไม่รู้ก็คอยจะถามทำไมไม่หาใคร (หาใคร)
สักคน (สักคน)
เข้าใจ (เข้าใจ)
และรักจริง (ที่เข้ามาผ่านไปก็มากมาย)
ก็ทุกคน
ดูแสนดี
ดูจริงใจ (ฮู้)
ก็ยินดีที่ได้เจอ แต่ โน โน โน โน โน โว้โฮ้
ก็เพราะเวลาฉันรัก รักจริง
มันมาไม่นิ่งเหมือนตอนเธอมาทิ้งไป
คนมันรักมากมันก็เลยเสียดาย
มันปวดใจจะบอกใครก็ไม่ช่วย
เพราะรักเองเจ็บเอง
ก็อยู่อย่างคนไม่มีแฟน
จะหาใครมาแทน
ก็กลัวว่าเขาจะมาซ้ำ
ก็เดี๋ยวนี้คนน่ะใจดำ
เลยคบกันเที่ยวแบบขำขำ
ก็เจ็บประจำ
ก็เลยต้องอยู่คนเดียว (ฮา)
ก็เพราะเวลาฉันรักรักจริง (ฮา)
มันมาไม่นิ่งเหมือนตอนเธอมาทิ้งไป (ฮา)
คนมันรักมากมันก็เลยเสียดาย (ฮา)
มันปวดใจจะบอกใครก็ไม่ช่วย (ฮา)
เพราะรักเองเจ็บเอง
ก็อยู่อย่างคนไม่มีแฟน (ฮา)
จะหาใครมาแทน
ก็กลัวว่าเขาจะมาซ้ำ (ฮา)
ก็เดี๋ยวนี้คนน่ะใจดำ
เลยคบกันเที่ยวแบบขำขำ (ฮา)
ก็เจ็บประจำ
ก็เลยต้องอยู่คนเดียว
