อย่าเห็นกันดีกว่า
อย่าเห็นกันดีกว่าถ้าเห็นแล้วเอื้อมไม่ถึง
เหมือนมีใครยุดฉุดดึง
ตอกติดตรึงขวางคอยกางกั้น
ก็คนรักใคร่ย่อมอยากจะใกล้ชิดกัน
เธอกลับสลัดตัดฉันทำอย่างนั้นฉันน้อยใจ
ได้เห็นกันใกล้ใกล้กลับไกลเหมือนไม่มีหวัง
รักกันช่างคล้ายกับชังเจ็บประดังฉันทน ไม่ได้
ไม่เห็นดีกว่าความปรารถนาลดไป
เห็นกันใกล้ชิดไม่ได้เหมือนดั่งมีไฟไหม้เผาอุรา
รักก็รู้กันอยู่ว่ารักมันปรารถนายิ่งหนัก
ต้องมาฝืนหักเหมือนสุดฟากฟ้า
ฉันคงอกหักเพราะฉันรักเธอมากกว่า
นิดเดียวฉันยังไม่กล้ากระทำให้เธอช้ำตรม
อย่าเห็นกันดีกว่าถ้าเห็นแล้วอดไม่ไหว
เดี๋ยวเธอไม่คิดชอบใจโกรธเคืองไปฉันคงระทม
เจ็บจนเหลือเจ็บเกินเก็บเป็นแผลระบม
ไว้วันที่ฉันได้ชมจะชื่นให้สมให้สาแก่ใจ
รักก็รู้กันอยู่ว่ารักมันปรารถนายิ่งหนัก
ต้องมาฝืนหักเหมือนสุดฟากฟ้า
ฉันคงอกหักเพราะฉันรักเธอมากกว่า
นิดเดียวฉันยังไม่กล้ากระทำให้เธอช้ำตรม
อย่าเห็นกันดีกว่าถ้าเห็นแล้วอดไม่ไหว
เดี๋ยวเธอไม่คิดชอบใจโกรธเคืองไปฉันคงระทม
เจ็บจนเหลือเจ็บเกินเก็บเป็นแผลระบม
ไว้วันที่ฉันได้ชมจะชื่นให้สมให้สาแก่ใจ
