บัลลังก์เมฆ

แผ่นฟ้าเบื้องบน
กว้างไกลสุดสายตา
เมฆขาวบนฟ้า
นุ่มนวลและสวยงาม
เฝ้ามองเมฆนั้น
ล่องลอยไปบนฟ้าครามงาม
ดั่งฝันใฝ่

ไขว่คว้าเท่าไร
ต้องการจะได้มา
เมฆสวยบนฟ้า
อยากนำมาชื่นชม
แต่แล้วเมฆนั้น
กลับลอยไปตามสายลมจาง
และเลือนหาย

เหมือนฝันเลือนลาง
เคว้งคว้างลอยไป
ไม่เหลืออะไรสักอย่าง
ที่ทุ่มเทไป
คืนมาเพียงความว่างเปล่า

เหมือนฝันเลือนลาง
เคว้งคว้างลอยไป
ทิ้งไว้เพียงควันบางเบา
ที่เห็นเป็นจริง
มันเป็นแค่เพียงมายา

เหนื่อยล้าอ่อนแรงกับความจริงที่เป็น
ว่ารักที่เห็นที่เคยไขว่คว้ามัน
สุดท้ายความรักกลับกลายเป็นเพียงแค่ควันจาง
และเลือนหาย