Zon

Weet je nog toen die ochtend
Dat jij had geslapen bij mij
Na een lange nacht
Je genoot van de morgen stilte
We vrijden je zei alles wat ik dacht
Oh ik zou wel eens terug willen gaan
Naar waar het ooit begon
Ik beloofde je bergen van goud
En te sterven voor jou en jij voor mij
En een paradijs in de zon de zon

Ik zie nog hoe je zocht in m'n ogen
Dan dolde je daar in onzekerheid
Veel te vaak werd de stilte te zwaar
En dan sloot ik ze maar voor de werkelijkheid
Maar je hart zou de woorden verstaan
Die ik niet zeggen kon
De belofte de dromen vergaan
Al het mooie vervaagde met de tijd
Zoals sneeuw verdwijnt voor de zon de zon

We weten nooit of dat het
Leven mooier was geweest
Maar de zon ze schijnt nog steeds

Ik zag je nog met je dochter vandaag
Er bekroop me een vlaag van tevredenheid
Dat het zo is gelopen met jou is een droom
Wat een vrouw werd die jonge meid
Toen je mij in de regen zag staan
Keek je snel weer om
Wees blij dat je leerde bij
Mij hoe het niet hoort te zijn
Want het leven drijft als een storm voorbij
De zon de zon

We weten nooit of dat het
Leven mooier was geweest
Maar de zon ze schijnt nog steeds
Ze schijnt nog steeds
Ze schijnt nog steeds
Oeh oeh oeh oeh oeh