Στέλιο δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ

Σαν ένασ άνεμοσ βοριάσ σαν κεραυνόσ
Σαν μια έκρηξη ηφαιστείου η φωνή του
Για την ελλάδα ο δικόσ του ο καημόσ
Πόνοσ αβάσταχτοσ και κλάμα η ψυχή του

Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ
Ήσουν και θα είσαι πάντοτε ο ένασ
Και φίλοσ και πατέρασ μασ
Δικέ μασ αδελφέ
Τη θέση σου δε πρόκειται να πάρει πια κανένασ

Φεύγουν τα τρένα και τα πλοία διαρκώσ
Σ’ άλλεσ πατρίδεσ την ελλάδα ξεφορτώνουν
Και τα τραγούδια σου ακούνε συνεχώσ
Μάτια βουρκώνουνε
Και οι καρδιέσ ματώνουν

Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ
Ήσουν και θα είσαι πάντοτε ο ένασ
Και φίλοσ και πατέρασ μασ
Δικέ μασ αδελφέ
Τη θέση σου δε πρόκειται να πάρει πια κανένασ