Ευχαριστώ

Ποτέ δε το 'γραψεσ σωστό
Κανένα σου ευχαριστώ
Γιατί μιλάσ με λάθη
Λεσ κι από μέσα απ’ τη καρδιά
Βγαίνει απ’ το στόμα σου φωτιά
Κι ένα πικρό αγκάθι

Στο χώμα ένα ευχαριστώ
Έπεσε σαν γονατιστό
Και το πατούν διαβάτεσ
Είναι αυτό που σου 'χα πει
Μα εσύ χωρίσ καμιά ντροπή
Το 'δεσ σαν να 'ταν στάχτεσ

Θεσ πάντα να σ’ ευχαριστούν
Λεσ κι όλοι πάντα σου χρωστούν
Το ότι ζουν και υπάρχουν
Μα το δικό μου ευχαριστώ
Ήταν διπλό κι ήταν σωστό
Κι ήταν γι αυτά που θα 'ρθουν

Στο χώμα ένα ευχαριστώ
Έπεσε σαν γονατιστό
Και το πατούν διαβάτεσ
Είναι αυτό που σου 'χα πει
Μα εσύ χωρίσ καμιά ντροπή
Το 'δεσ σαν να 'ταν στάχτεσ