อวสาน
เสียงกระซิบจากคนคนนั้น
คนที่ทำให้ฉันตื่น
ยังคงคิด
ยังคงคิดถึง
จมอยู่กับความลึกซึ้ง
ดอกไม้ที่เคยให้เธอ
บทเพลงที่เราคุ้นเคย
ถนนที่เราร่วมเดิน
ทุกฉากทุกตอนได้หายไป
ไม่มีบทเขียนที่งดงามอันใด
ไม่มีดั่งบทละคร
ที่อวสานแล้วลงเอยกัน
ท่ามกลางดอกทานตะวัน
ไม่มีดั่งบทกวี
ความรักบางครั้งบางทีก็เกินหยั่งถึง
มีก็แต่ความเป็นจริง
มีฉันและเธออารมณ์และความรู้สึก
เหตุผลนั้นยังเลือนลาง
ดอกไม้คงยังไม่บาน
เสียงกระซิบจากคนคนนั้น
คนที่ทำให้ฉันตื่น
ยังคงคิด
ยังคงคิดถึง
จมอยู่กับความลึกซึ้ง
ดอกไม้ที่เคยให้เธอ
บทเพลงที่เราคุ้นเคย
ถนนที่เราร่วมเดิน
ทุกฉากทุกตอนได้หายไป
ไม่มีบทเขียนที่งดงามอันใด
ไม่มีดั่งบทละคร
ที่อวสานแล้วลงเอยกัน
ท่ามกลางดอกทานตะวัน
ไม่มีดั่งบทกวี
ความรักบางครั้งบางทีก็เกินหยั่งถึง
มีก็แต่ความเป็นจริง
มีฉันและเธออารมณ์และความรู้สึก
เหตุผลนั้นยังเลือนลาง
ดอกไม้คงยังไม่บาน
ทุกฉากทุกตอนได้หายไป
ไม่มีบทเขียนที่งดงามอันใด
ไม่มีดั่งบทละคร
ที่อวสานแล้วลงเอยกัน
ท่ามกลางดอกทานตะวัน
ไม่มีดั่งบทกวี
ความรักบางครั้งบางทีก็เกินหยั่งถึง
มีก็แต่ความเป็นจริง
มีฉันและเธออารมณ์และความรู้สึก
เหตุผลนั้นยังเลือนลาง
ดอกไม้คงยังไม่บาน
เธอฉันนั้นยังเลือนลาง
ดอกไม้คงยังไม่บาน
