Ο Αρχηγός

Φτιάχναμε καπέλα από χαρτί
Είχαμε και ξύλινα ντουφέκια
Κι ήτανε ο πόλεμοσ γιορτή
Στα παλιά μασ στέκια

Όλοι σε φωνάζαν αρχηγό
Κι ήξερεσ μονάχα να διατάζεισ
Κι έτρεχα ξοπίσω σου κι εγώ
Για να με κοιτάζεισ

Έγειρεσ στη γη να κοιμηθείσ
Κι έγινε η καρδιά σου κυπαρίσσι
Σου ‘πα θα πεθάνω αν σκοτωθείσ
Κι όμωσ έχω ζήσει