Θρίλερ χακί

Τώρα σου γράφω από τη λήμνο
Κοντεύει τρεισ δεν έχω ύπνο
Κι έξω ο αέρασ με τρομάζει που φυσά
Κι είναι τα φώτα λιγοστά

Προχτέσ το βράδυ στ' όνειρο μου
Είδα ξανά τον εαυτό μου
Να τρέχει λεύτεροσ να μου χαμογελά
Κι όλα ήταν τόσο μαγικά

Μα ξέρω πωσ αργώ πολύ να απολυθώ
Κι έτσι κοντά σου να βρεθώ
Οι μέρεσ φεύγουνε μα οι νύχτεσ δεν περνούν
Μονάχοσ κλαίω μήπωσ τύχει και με δουν

Για τισ γιορτέσ θα πάρουμε άδεια
Όσοι δεν έδειξαν αυθάδεια
Στων ανωτέρων τισ ρητέσ διαταγέσ
Κι ασ είν' παράλογεσ αυτέσ

Οι άλλοι θα μείνουμε εδώ πέρα
Στου στρατοπέδου τη φοβέρα
Μαλλιά κομμένα και με ρούχα καθαρά
Πατρίσ θρησκεία και χαρά

Μα ξέρω πωσ αργώ πολύ να απολυθώ
Και το μυαλό μου είναι θολό
Σαν εφιάλτησ όλα γύρω μου γυρνούν
Στολέσ γαλόνια μου κυκλώνουνε το νου

Θυμάμαι πωσ μου λέγαν όλοι
Ο άντρασ έτσι μεγαλώνει
Σαν πασ φαντάροσ θα αλλάξεισ και μυαλά
Θα δουν τα μάτια σου πολλά

Μα όσα νιώθω εδώ πέρα
Κι όσα αντικρίζω κάθε μέρα
Θυμίζουν θρίλερ σ' ένα γκρίζο σκηνικό
Από ένα πλάνο γενικό

Χρήστος Γιαννόπουλος