Αρρωστημένη φαντασία μου

H αρρωστημένη φαντασία μου
Σε φέρνει πάλι όπωσ παλιά
Κι οι άδειεσ νύχτεσ τιμωρία μου
Μου δένουν στον λαιμό θηλιά

Σε ποια τραγούδια μου σε γύρεψα
Σε ποια στιχάκια σ' έχω βρει
Μα ήρθαν στιγμέσ που τόσο ζήλεψα
Την φωτισμένη σου μορφή

Σε ποια κλεψύδρα σαν την άμμο με σκορπάσ
Σαν μια συνήθεια σ' άλλουσ κόσμουσ με τραβάσ
Και οι αντοχέσ μου που αποδείχτηκαν λειψέσ
Με ξαναφέρνουν στα ίδια σφάλματα του χθεσ

Σαν υπνοβάτησ μεσ σε λήθαργο
Σε μια ταράτσα ακροβατώ
Άναρχο πνεύμα μου και απείθαρχο
Μεσ τουσ καθρέφτεσ σε ζητώ

Αχ πωσ λατρεύω την μιζέρια σου
Στησ νύχτασ τον παροξυσμό
Την αρτηρία που στα χέρια σου
Χτυπάει σαν να ‘χει ηλεκτρισμό

Σε ποια κλεψύδρα σαν την άμμο με σκορπάσ
Σαν μια συνήθεια σ' άλλουσ κόσμουσ με τραβάσ
Και οι αντοχέσ μου που αποδείχτηκαν λειψέσ
Με ξαναφέρνουν στα ίδια σφάλματα του χθεσ