Νιώθω ενοχές

Χρώματα παντού παραπονεμένα
Ξέφωνα γερνούν στων ματιών το βλέμμα
Τόσεσ ομορφιέσ έχω αλλοιώσει
Χρώμα μουσικέσ που δεν έχω νιώσει

Νιώθω ενοχέσ νιώθω ενοχέσ
Νιώθω ενοχέσ νιώθω ενοχέσ

Ρίχνω ένα μπλε τόσο δα θλιμμένο
Γίνεται ουρλιαχτό νέγρου ειπωμένο
Χρώμα μουσική η ζωή γεμάτη
Απόλλωνα θεέ για κλείσε μου το μάτι

Πάνω σε χορδέσ στάζουνε οι ήχοι
Δάκρυα βιολιού μια φωνή που πείθει
Μέσα στην σιωπή σαξόφωνου βραχνάδα
Ύφεση ζωήσ μια σβησμένη δάδα

Νιώθω ενοχέσ νιώθω ενοχέσ
Νιώθω ενοχέσ νιώθω ενοχέσ