Η δεσποινίς Κοκκινοσκουφίτσα

H kοκκινοσκουφίτσα
Χλωμή καρδίτσα
Ορφανή και μόνη
Κρυώνει

Τησ έχουν κλέψει το πανωφόρι
Και στο ξεροβόρι κρυώνει
Καθώσ ο βοριάσ τ' αρνάκια παγώνει
Γενικώσ

Με θλιμμένα ματάκια
Τρώει πουλάκια σαλιγκαράκια
Μανιταράκια ή και παιδάκια

Όλο φυτοζωεί ω άπονη ζωή
Δεν την παίζει δε κανείσ
Μη κλέψεισ το παλτό τησ ορφανήσ

Και θλιμμένη στο χιόνι
Τον άγριο λύκο ανταμώνει
Κι ο άγριοσ λύκοσ ουρλιάζει
Και την πειράζει

Η kοκκινοσκουφίτσα νευριάζει
Τον λύκο αρπάζει και τον βιάζει
Θλιμμένη και μόνη
Τον λύκο σκοτώνει

Θλιμμέμη τον γδέρνει
Τη γούνα του παίρνει
Και φτιάχνει μανσόν και μαντό

Κι έτσι πια δεν κρυώνει
Και κάνει σκι μόνη
Στο χιόνι