สดใส

วันเวลาที่ดีที่ผ่านมานั้น
เราต่างมีภาพความฝันว่ามันต้องเป็นดั่งใจ
จนความจริงที่เจอเมื่อวันล่วงเลยไป
ยิ่งก้าวเดินไปความฝันยิ่งไกล
เหนื่อยล้าเกินไป
อยากยอมแพ้

จากเคยยิ้มก็เปลี่ยนเป็นเฉยชา (ฮู เปลี่ยนเป็นเฉยชา)
ต้องเจ็บจนมีน้ำตากับการเปลี่ยนแปลง
โดยไม่ได้เตรียมตัว

ความสดใสในวันนั้นมันถูกทำให้หายไป
โดยไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้มันคืนกลับมา
จากรอยยิ้มที่อ่อนโยน
ต้องกลายเป็นคราบน้ำตา
ความสุขไม่คืนกลับมา
และช่วงเวลาที่เคยสดใสไม่มีอีกแล้ว

คนที่เคยร่วมทางด้วยกันวันนั้น
เราต่างก็ร่วมทางฝันแม้มันจะไกลสุดไกล
แต่วันเวลาเปลี่ยนแปลงเมื่อลมพัดเลยไป
กลับพัดเธอไปกลับพรากเธอไกล
โหดร้ายเกินไปอยากยอมแพ้

จากเคยยิ้มก็เปลี่ยนเป็นเฉยชา (ฮู เปลี่ยนเป็นเฉยชา)
ต้องเจ็บจนมีน้ำตากับการเปลี่ยนแปลง
โดยไม่ได้เตรียมตัว

ความสดใสในวันนั้นมันถูกทำให้หายไป
โดยไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้มันคืนกลับมา
จากรอยยิ้มที่อ่อนโยน
ต้องกลายเป็นคราบน้ำตา
ความสุขไม่คืนกลับมา
และช่วงเวลาที่เคยสดใสไม่มีอีกแล้ว

ความสดใสในวันนั้นมันถูกทำให้หายไป
โดยไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้มันคืนกลับมา
จากรอยยิ้มที่อ่อนโยน
ต้องกลายเป็นคราบน้ำตา
ความสุขไม่คืนกลับมา
และช่วงเวลาที่เคยสดใส