Dhan Guru Nanak
ਹੋ ਕਿਰਤ ਕਰੋ ਤੇ ਵੰਡ ਸ਼ਕੋ ਦਾ ਲਾਯਾ ਹੋਕਾ
ਏ ਸੋਚ ਸਚੀ ਕਰਤਾਰ ਦੀ ਹੈ
ਹੈ ਇਕ ਦਿਨ ਪਾਣੀ ਧਰਤੀ ਨੇ ਮੂਕ ਜਾਣਾ
ਕ੍ਯੋਂ science ਚਲ ਪਈ ਮਾਰ ਦੀ ਹੈ
ਏ ਸੋਨੇ ਰੰਗੇ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਸੋਨਾ ਹੀ ਉਗਣਾ ਏ
ਕਦੋਂ ਕਿਰਤ ਦੇ ਸੂਰਜ ਨੇ ਹਾਏ ਡੋਬੇਯਾ ਡੁੱਬਣਾ ਏ
ਓ ਕੋਈ ਸਿਯਾਸਤ ਵੱਟਾਂ ਉੱਤੇ ਅੱਕ ਨੀ ਲਾ ਸਕਦੀ
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਚੋਂ ਬਰਕਤ ਨੀ ਜਾ ਸਕਦੀ
ਬਾਬਾ ਮੱਜੀਆਂ ਚਰੋਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਪਾਣੀ ਖੇਤਾ ਨੂ ਲੌਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਹੱਟ ਸਚ ਦੀ ਚ੍ਲੋਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਨਾਲੇ ਲੰਗਰ ਛੱਕਾਉਂਦਾ
ਲੰਗਰ ਛੱਕਾਉਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਬਾਬਾ ਮੱਜੀਆਂ ਚਰੋਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਓਹ ਰੁਖ ਕਦੇ ਨਾ ਵਡੋਂ ਤੇ ਨਾ ਮਾਰੋ ਤੀਆਂ ਨੂ
ਮਿਹੜੇ ਮਿਲਦੇ ਰਿਹਣੇ ਆ Sirhind ਦੀਆਂ ਨੀਆਂ ਨੂ
ਕ੍ਯੂਂ Veet ਕੋਂਕੇਯਾ ਵਾਲਿਆ ਬਦਲੀ ਮੱਤ ਨੀ ਜਾ ਸਕ੍ਦੀ
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਚੋਂ ਬਰਕਤ ਨੀ ਜਾ ਸਕਦੀ
ਬਾਬਾ ਮੱਜੀਆਂ ਚਰੋਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਪਾਣੀ ਖੇਤਾ ਨੂ ਲੌਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਹੱਟ ਸਚ ਦੀ ਚ੍ਲੋਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਨਾਲੇ ਲੰਗਰ ਛੱਕਾਉਂਦਾ
ਲੰਗਰ ਛੱਕਾਉਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਬਾਬਾ ਮੱਜੀਆਂ ਚਰੋਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਕਯੋਂ ਨੀ ਬੰਦਿਆ ਕਰਦਾ ਪਾਸੇ ਪਾਪ ਪਖੰਡਾ ਨੂ
ਸਿਰ ਤੇ ਚੱਕੀ ਫਿਰਦਾ ਏ ਕ੍ਯੂਂ ਭਰਮਾ ਦੀਆਂ ਪੰਡਾ ਨੁ
ਖਦੇ ਵੀ ਚੱਕੀ ਸਿਰ ਤੋਂ ਰੱਬ ਦੀ ਛੱਤ ਨੀ ਜਾ ਸਕਦੀ
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਚੋਂ ਬਰਕਤ ਨੀ ਜਾ ਸਕਦੀ
ਬਾਬਾ ਮੱਜੀਆਂ ਚਰੋਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਪਾਣੀ ਖੇਤਾ ਨੂ ਲੌਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਹੱਟ ਸਚ ਦੇ ਚ੍ਲੋਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਨਾਲੇ ਲੰਗਰ ਛੱਕਾਉਂਦਾ
ਲੰਗਰ ਛੱਕਾਉਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਬਾਬਾ ਮੱਜੀਆਂ ਚਰੋਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਪਾਣੀ ਖੇਤਾ ਨੂ ਲੌਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਮੱਜੀਆਂ ਚਰੋਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਬਾਬਾ ਮੱਜੀਆਂ ਚਰੋਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਮੱਜੀਆਂ ਚਰੋਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਬਾਬਾ ਮੱਜੀਆਂ ਚਰੋਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਮੱਜੀਆਂ ਚਰੋਂਦਾ ਦਿਸ੍ਦਾ ਏ
ਬਾਬਾ ਮੱਜੀਆਂ ਚਰੋਂਦਾ
